Rengim beyaz...

Bundan 10 sene önce evimin odaları rengarenkti. Salon gül kurusu, mutfak koyu yeşil, yatak odası lila, diğer odalar sarı. Daha sonraki yıllarda ise salonumuzu bordo rengine bile boyattığımız olmuştu. Şimdi düşününce delilik gibi geliyor bana. Ama ne yapalım o zamanlar evlerde renkli dönem modaydı. Odalar canlı renklere boyanıyordu.

Son 5 yıldır diye hatırlıyorum ama tam bilemiyorum; evimizin her odası her yeri ya krem, ya da beyaz olmaya başladı. Evin duvarlarında başka bir renge tahammülüm bile yok. Hatta eskiyi düşününce o renkte duvarlarla nasıl yaşamışız falan diyorum kendi kendime. Mobilyada da beyaz renk hoşuma gidiyor artık. Elimden gelse her şeyi beyaz ya da krem rengi yapasım var. Yaşlanıyor muyum, neyim?

Evde “beyaz renk” beni dinlendiriyor, rahatlatıyor sanırım.

Allahıma şükür, bendeki bu beyaz saplantısı sadece ev dekorasyonu ve mobilya ile ilgili. Kıyafet seçimimde renk saplantım yok. Bazı insanların kıyafet seçimi yaparken “siyah” renk saplantısı vardır ya. Kadına bir bakarsın her şeyi siyah. Mantosu, pantolonu, ayakkabısı, çantası. Neslihan Yargıcı misali. Ha belki diyorum üstüne giydiği kıyafetleri başka renktedir. Ama kadın mantosunu bir çıkarıyor üstündekiler de siyah. Ha tamam diyorum o zaman. Bu kadın normal değil. Eğer süreklilik arz ediyorsa bu "siyah" renk saplantısı, o zaman o kişide var bir şeyler bence. Allah yardımcısı olsun.

Nedense beyaz giyinince bir anormallik olduğunu düşünmüyoruz da; ama her şey siyah olunca ve sürekli böyle görünce ben normal karşılamıyorum. Bir düşünsenize evinizde her şeyin siyah ağırlıklı olduğunu. Mobilyalar, eşyalar, avizeler, fayanslar falan. Düşüncesi bile tuhaf , ürkütücü hatta korkuç.

Siyah severler sakın bana kızmayın. Eminim ki sizin evinizdeki her şey “siyah” değildir ve her gün “siyah” renkte kıyafet giymiyorsunuzdur…