25 Ocak 2013 Cuma

Keşke...

Hayata sadece "gülümsemek" için yukarıdaki fotoğrafa bakmak yeterli bence. Sizce de yeterli mi?..

Bu minnacık bebek,bana neler neler, ne duygular hissettirdi bir bilseniz. Bütün stresimi aldı götürdü adeta. Pardon yanlış kelime kullandım; "olmayan stresimi" aldı götürdü aslında. Strese gireceğim varsa da, bugünden sonra hemen girmeyeceğim kesin. Ne güzel, kendimi takdir ettim valla. Bir fotoğrafla bile terapi buldum, deşarj oldum desem yeridir.

Dünyanın en güzel şeyi bebekler, çocuklar. Tabiki de kendi çocuğunun, bebeğinin yeri bambaşka. Tarifi bence yok. Hiçbir şeye değişilmez. Ama bu duyguyu keşke her anne-baba benim gibi yaşasa, hissetse de; cocuklar, bebekler sevgiyle, ilgiyle büyüse büyütülse.

Eziyet, ilgisizlik, dayak ve hatta işkence görmeden...