14 Şubat 2009 Cumartesi

Yeter ki;


Anlamını bilen, bilmeden yaşayan, bu duyguyu hisseden ya da hissetmeyen, bu duyguyu yaşamadan hayatını sürdüren bir sürü insanlar dünyanın her yerinde var. Belki de bu duygudan haberdar, biliyordur ama ne yazık ki; karşısındaki insana, insanlara hissettiremiyordur...
.
Evet; "sevgiyi, sevgisini"...
.
Bu yüce duyguyu; hissederek, hissettirerek yaşamak lazım...
.
Yoksa bu dünya onsuz, yani sevgisiz yaşanmaz. Bu dünyanın sonu sevgisiz gelmez...
.
Yeter ki sev, sevgini göster. Bu göstereceğin kişi illa ki; insan olmak zorunda değil. Beslediğin bir hayvan, yetiştirdiğin bir bitki olabilir. Yeter ki ona dokun, onunla konuş, ona hissettir bu duygunu...
.
Sev, eğer sevmeyi bilmiyorsa da öğren. Hala bilmiyorsan ve hissetmiyorsan bu duygunun ne demek olduğunu dene. İnan bana bu duygudan sana zarar gelmeyecek...
.
Onsuz yani "sevgisiz" yaşanmaz. Onsuz yaşamayı da; sakın ha sakın deneme...
.
Hayatı sev, yaşamayı sev, güneşi, ağacı, denizi sev!..
.
Renkleri sev, çiçekleri sev, hayvanları sev, yağmurun kokusunu sev!..
.
Yeter ki sev! Ama iyi şeyleri, güzel şeyleri, güzel ruhları sev!..