9 Kasım 2008 Pazar

Benim için çok anlamlı...


Nedense en çok sevdiğim şeylerden birisi de fotoğraflar. Siyah-beyaz ya da renkli farketmez. Ama favorim nostalji yani siyah-beyaz fotoğraflar. Her anı vurgulayan, ölümsüzleştiren, o anda yüzünüze yansıyan duyguyu en iyi anlatan, ifade eden; bence sadece fotoğraflar...
.....
Bazı fotoğraflar var ki; yüz belki bin kelimeye bedel. Sözle anlatamayacağınız, ifade edemeyeceğiniz şeyleri size ifade eden, tek şey fotoğraflar. Ama bu fotoğraflar sadece insan portreleri değil tabi ki de…

Bunlar herhangi bir anın fotoğrafı olabilir. Ağaçta yağmurdan ıslanmış koparılmayı bekleyen bir elmanın, gökyüzünde uçan bir leyleğin, süper bir gökkuşağının, gözyaşı damlayan bir gözün, kıpkırmızı bir gökyüzünün, nasır tutmuş bir elin, kahkaha atan bir yüzün, vs…

Ben güzel ve anlamlı fotoğraflara bakarken müthiş bir keyif alıyorum. Okurken bu keyfi alamıyorum. Görsellik benim için öncelikli. Sanırım anlatılmak istenilen duyguları okurken değil de; bakarken daha iyi anlayabiliyorum. Daha çok şey düşünüp, hissedebiliyorum. Bence tek bir fotoğraf, bir tek bakış bile insana çok şey anlatabiliyor. Uzun uzun satırları, fazladan sıralanmış dolambaçlı kelimeleri okumak adeta beni sıkıyor, boğuyor. Kısa ve öz yazılmış yazıları okumayı daha çok seviyorum. Ama bir sürü fotoğraf olsun, her şeyle ilgili, hiç üşenmeden tek tek onlara bakıp; bana neler hissettirdiğini düşünürüm. Bana daha fazla duygu hissettirir, daha çok şeyi sorgulatır…

Yaşanan kötü olayların, kötü anların fotoğraflarına da bakıyorum ama çok zevk alarak değil. Üzülüyorum, moralim bozuluyor bazen. Hem de çok. Gazeteci-habercilerin işi gerçekten de çok zor. Özellikle savaşların yaşandığı yerlerde görev yapanların. Moralimi yükseltecek fotoğraflar favorim ama bazen acı çeken insanların da neler yaşayıp, hissettiğini öğrenmek için bu tarz fotoğraflara bakmak lazım. Onlar neler çekiyor, neler yaşıyorlar diye…

Benim de fotoğraf hobim var. Bakmayı, çekmeyi, onları albümlerimde biriktirip, yıllarca saklamayı çok seviyorum. Benim için çok kıymetliler…
....
***Fotoğraf alıntıdır...

8 yorum:

pelince dedi ki...

Bende fotoğraf çekmesini ve çekilen fotoğrafları seyretmesini çok severim..Uzun zamandır yemeklerin fotoğraflarını çekiyor olsamda doğa fotoğraflarına dakikalarca bakarım...
Kedicik ve farecik çok şirinler.....

Sevgiler..

Cocukla Cocuk dedi ki...

Fotoğraf çekmeyi de seyretmeyi de seviyorz aynı şekilde.

İLKAY dedi ki...

ahh ahh bende eskiden fotoğrafların elimde olmasını arada sırada elime alıp bakınmasını çok severdim ama artık digital ortamlarda saklıyoruz ya fotoğrafları hiç eski tatta değil:(

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

çok beğendim...

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

bu arada nerelerdeydin?? fazla özletme kendini..

Adsız dedi ki...

sevgili ebru,
sevgiler ister resimlerde olsun ister yazılarda isterse düşüncelerimizde hiç farketmez.Önemli olan bakmayı bilmek,hissedebilmek herşey den önemlisi sevebilmek.Güzel tazedir hiç bayatlamaz.çünkü içinde sevgi tanecikleri vardır.Siyah ve beyazda asalet vardır tıpkı senin gibi..ama renklenebilmek,renklendirebilmek tabiki muhteşem olur..
bu kadar ara verme istersen sayfana
sen hoşgeldin renklere

sevgilerimle hicran

Berrin dedi ki...

fotograflardan kacmak gerceklerden belkı gecmısınden kacmak gıbı oluyor..
ben hala bır cok fotografa bakamıyorum. bana acı veren cok kare var.
bu cocuklugumda yasadıgım bahcedekı bır agacın fotografıda olabılır, bır arkadasımın yada pembe bogazlı kazagımla ılıstıgım bır kare de olabılır.

Adsız dedi ki...

YENGECİM ÇOK
TATLI BİR
KEDİCİK DAYIMA
SELAM SÖYLE
HERKESE SELAM.
YEĞENİN YAGMUR