Cinsi Pug, adı "Junior"...

Uzun zaman oldu biliyorum. Her gün "bugün mutlaka bloğuma bir şeyler yazacağım" dedim ama başaramadım. Olmadı, yapamadım ya da vakit bulmayı beceremedim. Ne derseniz deyin, ama yazmayı çok istediğimi ve yazamadığımı bilin, benim için yeterli. Bu arada okumak isteyip de; okuyamadığım takip ettiğim bloglarda yazılan yazılar da birikti. Nasıl okuyacağım, nasıl zaman yetecek bilmiyorum...

.
İş yerinde işler acayip yoğundu. Üç hafta boyunca çok yoruldum, bunaldım. Geceleri geç çıktık işyerinden (fazla mesai yaptık hehehehe!..) Neyse artık bitti ve rahatladık, rahatladım...
.
Bu arada kızkardeşim Ankara daydı. Eşimin kızkardeşi de Ankara'ya geldi. Bu yüzden de yazmaya hiç vakit bulamadım. Onlarla olmak çok güzel. Çok özlüyorum her ikisini de. Keşke Ankara'da yaşasalar! Duydunuz mu beni? Banu ve Deniz sizlere sesleniyorum. Ankara'ya taşının, aramızdaki uzak mesafelerden nefret ediyorum. Çok güzel yaşanılan günlerden ve beraberliklerden sonra "veda etmekten" nefret ediyorum. Bu beni her seferinde çok üzüyor, mahvediyor. Kardeşimin ve yeğenlerimin gitmesine çok az kaldı. Geri sayım başladı. Üzülüyorum işte...

Tanıştırmayı unuttum, afedersiniz! Yukarıdaki beyfendinin adı: "Junior". Kendisi kızkardeşimin köpeği. Onlarla birlikte Antalya'dan geldi. Kardeşim bende kalırken, o da bizde kaldı. Çok uysal, çok tatlı bir şey. Onunla ilgili bir yazım vardı. Baktım da; 8 Şubat tarihinde yazmışım o yazıyı. Okudum, çok hoş. Eski yazılarımı ara sıra okumak da iyi oluyormuş, tavsiye ederim, blog sahibi arkadaşlarıma. Sizler de arada sırada şöyle bir bakın, göz gezdirin eski yazılarınıza, çok keyifli oluyor...

.

Junior o kadar şeker ki! Onu da çok özleyeceğim. Bir sürü fotoğrafını çektim. Sizler için sadece iki tane yeter diye düşündüm. Junior' ın tek kusuru: acayip bir şekilde tüyleri dökülüyor. Kardeşim bunun için en iyi ilaçları ona verdiği halde, yine de buna engel olamıyor. Bu tüy olayı beni rahatsız etti. Her gün bunun için evin her yerini süpürebilirsiniz. Ben yapamadım ama, inanın bunu yapmayı çok istedim. Ama uzun bir süre onu göremezsem eğer, tüylerinin dökülmesini bile özleyip, bunu bile arayacağım. İşte ben sadece seviyorum o kadar. Asla kedi ya da köpek besleyemiyorum. İstiyorum, sonra her defasında vazgeçiyorum. Bir canlının sorumluluğunu alamıyorum. Bu benim için çok zor bir karar. Sadece seveyim yeter! İlgilenmek, bakmak bana çok zor geliyor...