Çiçekler de çiçekler, avizem de avizem...

Geçtiğimiz hafta sonu Bauhaus’daydım. O ne güzel çiçeklerdi öyle bir görseydiniz. Bence sizde bayılırdınız. Hepsini çekemedim. Aşkım “herkes sana bakıyor, yeter artık, bu kadar fotoğraf” diye söyleniyordu da. Bu yüzden çiçekleri istediğim gibi çekemedim. Orkideler, petunyalar, menekşeler, daha bir sürü adını hatırlayamadığım canlı, capcanlı, rengarenk çiçekler vardı. Bıraksalar hepsinden birer, ikişer alırdım. Ama Bauhaus’dan çıkarken; bir tane pembe menekşe alıyım dedim. Sonra dönüşte alırız, elimde taşımıyım dedim. Biz dönerken kasalar çoktaaaaannn kapanmıştı bile. Yani alamadım. Aklım “pembe menekşe”mde kaldı. Ne güzel mutfağıma koyacaktım işte. Cepa AVM’nde gezmekten vakit kalmadı almaya…

Çiçekler acayip güzeldi. Birde biraz aşağıda yer alan, fotoğrafını çektiğim avizede çok güzeldi. O da Bauhaus’da satılıyordu. Süper bir avizeydi. Yalnız fotoğrafta biraz parlamış, çok net belli değil nasıl olduğu. Yine ben fotoğraf makinemi yanıma almayı unuttuğumdan; aşkımın cep telefonuyla çektim fotoğrafların hepsini de. İyi çıkmış yinede, güssselllll çıkmış…

Neyse avizenin fiyatına gelelim. Evet fiyatı 4.000.-ytl idi. Etiketini de çekiyim, çıksın istedim ama fazla uğraşamadım çünkü gelen geçen bana bakıyordu. Bekliyordum, bir soru ama gelmedi. İçimden; “kardeşime fotoğrafını göndereceğim de; aradığın avizeyi buldum işte diye” filan söyleniyordum açıkçası...

Sizce bu avize, bu fiyat eder mi? Bence etmez. Çünkü ben yakından gördüm, inceledim. Bayıldım aslında, çok beğendim ama çok da param olsa, bu avizeye bu parayı verip de, almazdım. Doğru söylüyorum. O parayla yapılacak daha güzel şeyler var bence. Hani haftalardır devreden şu sayısal loto var ya; benim de sürekli oynadığım. İşte o sayısal lotonun büyük ikramiyesi bir kişiye çıkmış. Altı trilyon mu, ya da ona yakın bir rakam herhalde. Tam olarak bilmiyorum. O ikramiyede bana çıksaydı; inanın bana yine de bu avizeye 4.000.-ytl vermezdim. Kimler satın alıyorsa, bilmiyorum ama vardır bir bildikleri herhalde.“Ne yaparsın biz cahiliz bu konuda, anlamıyoruz galiba”deyip geçiyorum işte. Bir de oturup, buna kafa yoramayacağım...

Bir anda aklıma geldi. Şu altı trilyon kime çıktı acaba? Belki de hiç ihtiyacı olmayan, çok zengin birine de çıkmış olabilir. Ama inşallah öyle olmamıştır. İnşallah, ihtiyacı olan bir aileye çıkmış olsun. İnanılmaz zengin olanlardan bazıları; hala şans oyunlarını oynayıp, bu oyunlardan para kazanma isteklerinin peşinde olduğunu biliyor muydunuz. Bunu da hiç anlamıyorum. Adamın ölünceye kadar kendini, ailesini ve tüm sülalesini yaşatacak parası var ama o hala şans oyunlarını oynayıp, büyük ikramiyenin kendisine çıkmasını bekleyebiliyor. Neler var neler, ne ilginçlikler…

Gelelim tekrar benim avizeye. Hala orada asılı duruyordur eminim ki. Alan olmamıştır onu. Kim alacak ki o avizeyi zaten. Ama almak isteyen olursa Bauhaus’dan alabilir. İzin veriyorum yani, alabilir. Bu iyiliğimide unutmayın lütfen. Kendim alamadım ya, belki bir alan çıkar. Ama eğer fiyatı bin ytl civarında filan olsaydı, belki düşünebilirdim. (Yinede avizede, aklım kalmış anlaşılan)...

*********

Satıcı firmaya buradan minik bir duyuru: "avizenin fiyatı, bin ytl civarlarına düşerse alabilirim"...