:::::: :::::: :::::: :::::: :::::: ::::::
Düşündün mü sen hiç?
En son ne zaman ağladım diye…
Kaç gün, kaç ay, ya da kaç yıl oldu diye?
Evet, en son ne zaman ağladın? Kim bilir !..
Bilmiyorsun, hatırlamıyorsun, değil mi ?..
Sanma ki, ağlamanı istiyorum…
Sanma ki; üzülmeni, acı çekmeni istiyorum…
Sadece, unuttuğun bir şeyi sana hatırlatmak istiyorum…
Yaşarız, hissederiz ve ağlarız…
Ağlarız ama sevinçten de, mutluluktan da ağlarız…
Sen de bunun için ağla…
Bırak dolsun gözlerin…
Aksın göz yaşların, engel olma…
Akan o yaşlar üzüntüden ya da sevinçten…
Ne fark eder, korkma sen…
Korkma; ağlamak da güzel, gülmek gibi…
Bırak kendini, sıkma, rahatla…
İster sessizce, ister hıçkırıklara boğularak…
Ağla, sadece ağla...
:::::: :::::: :::::: :::::: :::::: ::::::
Ebruli
(Bunu bugün yazmadım. Asıl yazdığım tarih, 13.04.2008 saat 20:45)
26 Nisan 2008 Cumartesi
En son ne zaman...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
10 yorum:
Sevgili ebru,
Sen harikasın şiierini çok beğendim............yazmaya devam....
hicran
Sevgili Ebru,
Kim yazmış bu şiiri bilmiyorum ama yüreğine sağlık yazanın kalemine kuvvet........Ne güzel yazmış değil mi?
Dostluk...
DOST MUSUN?...
Dost musun?
Öyleyse canın canımdır...
Aynan olmalıyım...
Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi...
Hem sakınmadan, mertçe...
Hani bilirsin, esirgemem lâfımı,
Ne şekil gelirse, öylece...
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karşımda...
Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan şikayetlenme!
Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!
Lâf değil, icraat beklerim senden!
Öyle bak ki, hislerini görebileyim...
Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...
Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!
Dil dönerken söylenmeli her şey...
Kulak duyarken anlatılmalı...
Göz bakarken bakmalıyım sana...
Can sağ iken sarılmalı...
Keşkelere meydan vermemeli hayatım,
Pişmanlıklarla yoğrulmamalı....
Hayır!
Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklaşmasın!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Haklıysam, yaşarken savun beni!
Yaşarken yanımda ol!
İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!
Her söylediğimi onaylaman şart değil...
Her yaptığımı beğenmen de gerekmez...
Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma!
Yadırgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma...
Kandırmanı aslâ kabul edemem!
Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama,
Beni, bana sormadan yargılama!
Her yediğimiz aynı olmaz belki,
Her dakikamız birlikte geçmez...
Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,
Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım...
Belki her çağırdığında gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, koşarım...
Ben de herkes gibi insanım elbet,
Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin işin bu değil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında...
Dostsan,
Küçümsemeden, küfretmeden,
Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma...
Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım,
ama...
Yorulduğum zamanlarda,
Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına...
Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz...
Uğruna seve seve hesabı şaşırırım...
Görmezden gelebilirim yanlışlarını...
Başkaları enayilik sayabilir,
Başkaları akılsızlığıma yorabilir,
Bunları dert bile etmem, ama,
Sen, aslında aptal olmadığımı,
Her an, tekrar tekrar hatırla!
Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma!
Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla,
Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum!
Neyse, o olmalı insan...
Kendisi olmaktan korkmamalı!
Kendisi olmaktan kaçmamalı!
Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama,
Ben olduğum için bırakırsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi?
Ödemeyeceksen çıkma yola!
İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin...
Kendince küser barışır, kendi kendini yersin!
Dostsan, mevsimince yağ...
Kışsan kar ol, güzsen yağmur...
Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama,
Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma...
Belki de çok geldi bunca talep...
Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma...
Sana fazla geldiğim ilk anda,
Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin...
Geçip gidebilirsin, borçluluk hissetmeden...
Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranırsam bir gün,
Sen de karşımda set olma!
Dost musun?
Öyleyse, canın canımdır,
Yoluna baş koymaya hazırım ya,
Başını da yollarımda isterim, unutma!
- alıntı -
sevgiler
hicran
ooo... şekerim sen bir süredir zaten şairmişsin... Ellerine yaşamışlığına sağlık
:::Hicran Hanım;
İkinci şiir denememdi. Beğendiğine sevindim. Senin yazdıkların kadar iyi olmasa da; daha yeniyim ya, mazur göreceksiniz...
Dostluk şiirine bayıldım. İstesen sende böyle bir şiir yazardın. Kimin yazdığını bilmemen kötü olmuş...
Şiirde anlatılmaya çalışılan bazı kavramları uyguladığımızda; ne yazıkki bazı dostlarını kaybedebiliyor insan. Çünkü yüzüne karşı dürüstlüğü kabullenemiyor. Ama arkasından yaparsan eğer umursamıyor, hoşuna bile gidiyor bazılarının...
:::İlkaycım;
Canım benim henüz ikinici şiir denememdi.Yani daha "şair" olmama çooookkk uzun zaman var...
İlerde belki daha güzellerini de yazarım, yazmak isterim. İlk şiirim hayat, ikinci şiirim ise ağlamak ile ilgiliydi. Bakalım üçüncü ne olacak?
Canım günaydın
sabah ilk senin siteni açtım güne güzel başlamak için. Harika manzaralar güzel şiirler ve sevgi dolu sözcüklerlerle dolu burası. çok güzel herşey .Hayatta herşey senin istediğin gibi olsun canım. Devam et böyle iyi gidiyorsun
hayel gücünde bir harika iyiki
böyle bişey yapmışsın.
Seni kocaman öpüyorum sağlıklı güzel günlere
ŞEHNAZ
:::Sehnaz hanim;
Canim benim, kendin gibi yorumlarin da cok guzel ve senin gibi degerli inan bana...
Bende cok mutluyum, beni destekledigin ve beni okudugun icin.Cok tesekkurler canim...
Bende cok opuyorum...
Senin şiir yazdığını bilmiyordum. Çok başarılı gördüm. Bir kaç yıl içerisinde senden bir kitap bekliyorum. Şairlik içten gelen birşey tecrübenin fazla yeri yok bence.
Your sister Betül
:::My sister;
İlk yazdığım şiiri okumadığın nasıl belli oluyor ama. Orada "hayatımda yazdığım ilk şiir denemem" diye bahsetmiştim çünkü...
Lütfen yazılarımı atlamadan okuyalım...
Bu arada kitap yazabilmem için; sen de ki on fırın, ben diyeyim otuz fırın ekmek yemem lazım, diye düşünüyorum...
Çok güzelmiş, yüreğine sağlık.
Yorum Gönder