O kadar çok blogger yazmayı bırakmış ki, bende dahil buna.
Yazanları da artık okuyamıyorum eskisi gibi. Buna vakit yok sanırım.
Ama bir kaç tane var ki onlara mutlaka her gün bakıyorum.
Uzun aralardan sonra insan bir düşünüyor, ne yazsam ki? Nereden başlasam ki diye...
İnanın ki, hiç bir yerden başlanmıyor, yazılmıyor maalesef...
Ben bir uğradım, selam verip gidiyorum. Daha doğrusu kaçıyorum aslında. Beni gibiler o kadar çok ki aramızda. Onlar kendilerini biliyorlar zaten.
Yazmak da resim yapmak gibi bir şey aslında. Zorla olmuyor, ilham gelmesi lazım. Olmayınca olmuyor. İçinden geçenleri o anda hemen yazmak lazım. O an yazmadıysan bir daha o düşünceler, duygular yazılmıyor işte. Yıllar önce sevgili ünlü besteci ve söz yazarı Sezen Aksu TV'de bir röportajında şöyle demişti:
-"Ses kaydediciyle geziyorum, ilham geldiği anda söyleyip, kaydediyorum, başka türlü olmuyor." demişti.
Ne yani o zaman bizde, yanımızda mini bilgisayarlarla mı gezicez?
"Komik olma Ebruli" diyenleri duyar gibiyim şu anda!..
Yazmayız olur biter. Biz yazarak para kazanmıyoruz sonuçta, mesleğimiz "yazarlık" değil. Ama bazılarımız var ki kendini "yazar" zannediyor ya, en çok da onlara üzülüyorum. Amatör yazarlarımıza yani...
